Thursday, October 21, 2010

"Манай багш тоо заасан".

За ойрдоо энэ муу толгойд шинэ санаа орж ирэхээ байчихлаа. Хөгшчүүд "усанд орвол буян арилчихна" гэж гүрэлздэг шиг, толгойгоо угаасаар байтал дотор нь байсан миний сэтгэлгээ урсаад арилчихав уу?

Tuesday, October 5, 2010

Өөрийгөө өмгөөлсөн минь

Хэрэг явдал хэдхэн хоногийн өмнө болсон юм. Тэр өглөө би урьдын л адил дүүтэйгээ цайлж суулаа. Дүү маань жинхэнэ дайсны цэрэг. Аа би юу? Мэдээж манай талын баатар, өөр хэн байхав дээ. Хэрэг гардаг өдөр манай талын баатар (тэр нь би) хал балгүйхэн шиг жимсний чанамалтай талх идэж байв. Дүү маань харин хэзээнийхээрээ үйл хөдлөл бүхнийг минь давтаж, янзыг минь үзэж байлаа. Намайг талхаа хазмагц тэр мөн талхаа хазна, намайг цайгаа уух бол мөн л тэр мэт үйлдэнэ. Дүү анх удаагаа ингэж байгаа бус, байнга ийм үйлдэл хийдэг "давтан хэрэгтэн" билээ. Түүний энэ үйлдлийн талаар зохих (цохих ч гэж болох юм) хүмүүст нь хэлдэг ч, удаа дараа өршөөлийн хуульд хамруулж, гэмт этгээдийн толгойг нь илсээр өдийг хүрсэн юм (Толгойг нь илээд ч зогсохгүй хацар дээр нь үнсэх, өхөөрдөх гэхчлэн санаанд багтамгүй арга хэмжээ авдаг гээч)