Бодын шагай шиг дүүтэйгээ маазарч сууснаа блогоо эргэлгүй удаж буйгаа гэнэт санаад хүрээд ирлээ. Үгүй ээ энэ манай дүү гэж үнннэн авъяасгүй зураач байна аа. Уг нь эмээ нь аятайхан зурчихдаг, ээж нь бол бүр дориун зурдаг юм. За аав нь бол бүр уран зураач хүн байгаа юм шүү дээ. Гэтэл мань хүн л паг шүү. Уг нь их задгай сэтгэх юм л даа. Адил хажуут гурвалжнархуу дүрс зурчихаад түүнийгээ бөмбөг энэтэр гэж тайлбарлана. Даанч намайг, нагац ахыгаа өрөөсөн чих, нүүрнээсээ хальж гарсан том амтайгаар зурдагт нь урам хугараад байгаа.
Saturday, January 29, 2011
Tuesday, January 11, 2011
Дуулсан дуундаа би өөрөө уяраад... гэдэг шиг.
Нялх янзага чононд идүүлж буй дүр зургийг зурагтаар хараад өрөвдөн шаналж, өдөржин гуньдаг асан жаалхүү одоо бол тэрнээс цаадахыг нь үзлээ ч байдаг л зүйл, байгалийн хууль гэсэншүү юм бодох болов.
Зэрлэгшжээ!
Зэрлэгшжээ!