Агаарын сайхан хөдөө юм аа, хө.

Хөвсгөл аймгийн төв Мөрөн хотоос мэндчилж байна!
За яагаад гэнэтхэн хөдөө хээр тэнээд явчихав гэхээр сүүлийн үед толгой тархи маань зөв, зүйтэй, зүгээр ажиллахгүй доголдоод, догонцоод, донгиотоод байгаа юм шиг санагдаад, тэгээд энэ тухайгаа хувийн эмчдээ хэлтэл орчноо солиод үзэхийг зөвлөсөн юм. Тэгэхээр нь орчноо солиод энд ирсэн нь энээ... гээд бураад байхгүй юу. Хувийн эмч битгий хэл, хувьдаа хэрэглэчих эм ч үгүй хүн байж хахаха. Ер нь ч яах гэж ирсэн нь биш, харин ирсэн нь л чухал шүү дээ. Хөвсгөлд хүрч ирэхдээ, гадна дотны элдэв хүн Монголд ирээд өөрийгөө Монгол гаралтай энэ тэр гээд байдаг шиг аашилж "Миний  элэнц эмэг, өвөг Хөвсгөлийн хүн байсан" энэтэр гээд байсан юм бол байхгүй.
За тэгээд нэгэнт ирсэнийх, Мөрөн хотын талаар жаал танилцуулъя. Хөвсгөл аймгийн төв Мөрөн хотын нийт хүн ам нь... /бодлогошров/... Газар нутгийн хэмжээ нь... /бодлогошров/... Засаг даргынх нь нэр нь... /бодлогошров/... Заза ёстой мэдэхгүй юм байна аа. Угаасаа би энд ирээд хэдхэн л хонож байгаа юм чинь дээ. Харин төрж өссөн Сансар хорооллын минь талаар, жишээ нь Сансарт хэдэн дунд сургууль байдаг вэ энэтэр гэж асуусан бол өөр ш дээ. Манай Сансарт хэдэн дунд сургууль байдаг вэ гэхээр... /бодлогошров/.
За юутай ч Мөрөнд анх хөл тавихад нутгийн индианууд нь гадаадын халдан түрэмгийлэгч ирэв хэмээн дайны бүжгээ хийж угтсан бол, сүүлдээ овоо хэл нэвтрэлцэж, одоо бол энхийн тамхиа хувааж татах болсон. Нутгийн иргэд надаас "Дүү, нутаг хаана вэ?" гэж асуух нь олонтаа. Харин Сансар хорооллын унаган хүү би дээрх асуултанд нь "Сансар" гэж итгэл төгс хариулахад тэд дал мөрөө хавчин гайхаж "Өөрийгөө харь гаригийнхантай холбоотой гэж итгэдэг эргүү гарууд одоо хүртэл байсаар л байгаа юм шив" гэлцдэг юм.
Мөрөн хотын надад хамгийн их таалагддаг зүйл нь микро автобусны үнэ. Тус унаагаар аймгийн төвийг хэдэн ч удаа тойрсон 300-хан төгрөг л төлнө. Аа харин хамгийн их эгдүүг минь хүргэдэг зүйл бол микро автобусны үнэ. Ганц буудал хүрэхгүй газар явахад бүхэл бүтэн 300 төгрөг төлнө.
Эндэхийн утсан загас надад их таалагддаг. Дэргэдэх хүндээ амсуулах нь бүү хэл өөрөөсөө ч харамламаар тийм амттай. Би бүр энд өөртөө өгөлгүй өөрөө ганцаараа идэх гэж үйлээ үзэж байна.
Гэх мэтчилэн ярих сонин их л байна санж. Мөрөнгийн шүүхэд шүүгч хийдэг хүргэн ах маань өөрийнх нь нэрийг хэлэх төдийхөнд эндэхийн их олон хаалга өмнө минь нээгдэх тухай надад сайрхсан. Гэхдээ нэвтрэхийг хүссэн хаалганыхаа бариулыг татаад л онгойлгочихож болдгийг мэдэхийн хувьд би "Манай хүргэн ах эндэхийн шүүгч шүү. Онгой чи!" гээд будагтай будаггүй, төмөр модон элдэв хаалгыг зандраад явсан юм бол байхгүй.

/Үргэлжлэл бий...хгүй/